اریک امانويل اشمیت، نویسنده فرانسوی متولد ۱۹۶۰ در لیون است. وی نمایشنامه نویس و فیلسوف است و نمایشنامه‌هایش در ۵۰ کشور بر روی صحنه رفته‌اند و به زبان‌های مختلف زنده دنیا ترجمه شده‌اند. او در طول دوران نویسندگی خود، جایزه‌های بسیاری دریافت کرده است. همچنین یکی از مهم‌ترین جوایز اشمیت، جایزه تئاتر فرهنگستان فرانسه سال ۲۰۰۱ است که به پاس قدردانی از کتاب‌های ارزشمندش به او تعلق گرفت. از دیگر جوایز وی می‌توان به جایزه تئاتر مولیر فرانسه، جایزه آکادمی بالزاک و… اشاره کرد. در این پست از مجله ارنیکا به معرفی نمایشنامه خرده جنایت‌های زناشوهری یکی از آثار برجسته‌ی این نویسنده خواهیم پرداخت.
همچنین از دست ندهید:
بررسی رمان ملت عشق نوشته ی الف شفق
معرفی آثار و نمایشنامه های اریک امانويل اشمیت
از آثار مهم او می‌توان به نمایشنامه‌های (مهمانسرای دو دنیا)، (خرده جنایت‌های زناشوهری)، (عشق لرزه) و از داستان‌های او می‌توان به مجموعه (گل‌های معرفت)، (میلارپا)، (اسکار و خانوم صورتی) اشاره کرد. نمایشنامه خرده جنایت‌های زناشوهری، نمایشنامه‌ای مدرن از یک نویسنده فرانسوی قرن بیستم است. در این نمایشنامه باتوجه به تمام ویژگی‌های قرن بیست و تمام اتفاقاتی که در این قرن می‌افتد، نمایشنامه‌ای با این عنوان نوشته شده است.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید، چرا اسم این نمایشنامه، خرده جنایت‌های زناشوهری است؟ با یک نگاه کلی و گذرا به این نمایشنامه، این مسئله را به‌وضوح خواهید فهمید که در این متن اتفاقاتی شکل می‌گیرد که دست کمی از جنایت ندارد!
شاید بهتر باشد این را بیان کنیم که نمایشنامه خرده جنایت‌های زناشوهری، بررسی یک زندگی زناشوهری است که کم‌کم لایه‌های پنهان آن برای مخاطب باز می‌شود.
مضمون نمایش نامه خرده جنایت‌های زناشوهری
دو شخصیت اصلی نمایش نامه خرده جنایت‌های زناشوهری لیزا و ژیل هستند. زن و شوهری که زندگی مصالت‌آمیز و عاشقانه‌ای باهم دارند. ژیل در یک حادثه که برای مخاطب اصل آن باز نمی‌شود، دچار فراموشی شده است.
همسرش لیزا او را به خانه می‌آورد، اما ژیل هیچ اتفاق و نکته‌ای را در خاطر ندارد. حتی هیچ آگاهی درستی از اطراف خود ندارد و هیچ چیز را به‌خاطر نمی‌آورد و تمام حافظه‌اش را از دست داده است.
در این میان لیزا خود را همسر او معرفی می‌کند و سعی می‌کند که تمام هویت او و اتفاقات گذشته او را برایش بازسازی کند. ژيل نیز خو را به دست او می‌سپارد و سعی می‌کند که اطلاعات کافی را از گذشته‌اش به‌دست آورد. اما آیا لیزا تمام گذشته را درست بازسازی کرده است؟ آیا لیزا واقعا همسر اوست؟ آیا زندگی آن‌ها به همین اندازه عاشقانه بوده است؟
به اینستاگرام مجله ارنیکا بپیوندید
آیا تمام تصاویری که لیزا از زندگی زناشوهری برای ژیل می‌سازد حقیقت دارد و یا رویایی بیش نیست؟
ژیل خود را به دست رویاهای لیزا می‌سپارد و از این که در بازی او شریک است احساس خوش‌حالی می‌کند. به مرور اتفاقات برای او رنگ دیگری می‌گیرند و او نیز از اطراف و شرایط خود به آگاهی‌هایی می‌رسد که او را در کشف حقیقت کمک می‌کند.
همه چیز را با لیزا در میان می‌گذارد و به او می‌گوید که متوجه شده است زندگی آن‌ها تماما رویایی و عاشقانه نبوده است و چه مشکلاتی را پشت سر گذاشته‌اند. اما لیزا از این بابت ناراحت نیست و بیان می‌کند که این کار را فقط برای این انجام داده است تا زندگی زشت و سخت خود را به‌شکلی تازه بازسازی کند.
اما ژیل از این که خود را بازیچه دست لیزا دانسته، احساس نارضایتی دارد. این امر را به‌نوعی جنایت در حق زندگی و خودش می‌داند. لیزا قصد ترک کردن خانه را دارد، اما ژیل به او می‌گوید کاری که در حق او کرده است با این که جنایت محسوب می‌شود اما نشان دهنده قدرت و شجاعت اوست و شاید بتواند با فراموش کردن گذشته و بخشیدن او، زندگی جدیدی را شروع کند.
در پایان ژیل به تمام گناهان خود در دوران پیش از فراموشی‌اش اعتراف می‌کند و سپس بیان می‌کند که چقدر از گذشته زشت و وحشتناک خود ناراحت است و در عین حال هر لحظه بیشتر عاشق لیزا، اما لیزا این را قبول نمی‌کند و او را ترک می‌کند.
این نمایشنامه به‌نوعی بیان‌گر مسیرهای سختی است که یک زن و شوهر در طول زندگی خود باید از آن عبور کنند و چطور می‌توانند به‌راحتی یکدیگر را فراموش کنند و خودخواهی آن‌ها باعث چه اتفاقات تلخی می‌شود، اما همیشه و در نهایت عشق حرف اول و آخر را می‌زند.
ویژگی مهم آثار اشمیت، نزدیک بودن به زندگی و لمس واقعیت است. اتفاقاتی که می‌تواند برای هر فرد پیش آید و در دنیای مدرن انسان‌ها دچار چه مشکلاتی هستند. همچنین در تمام آثار اشمیت یک نوع لمس هنری و رویاگونه وجود دارد که در حقیقت امضای اصلی آثار اوست.
